آن که هستی به همه هستی ما داده ؛ علی ست

آن که هستی به همه هستی ما داده ؛ علی ست
ما همه مست ولاییم و می و باده علی ست
.
سر به هر جاده نهادیم ته جاده علی ست
هدف خلقت ما عشق به اولاد علی ست
.
همه شان باب حوائج ، همه شان باب مراد
همه شان یا که کریمند و یا این که جواد
.
آمدی تا که نگاه پدرت تر نشود
تا که هر بی سر و پا منکر کوثر نشود
.
تا فراموش کسی آیه ی وانحر نشود
نسل تو چشمه ی عشق است که ابتر نشود
.
پشت در پشت همه مظهر اعطینائید
همه هستید علی و همگی زهرائید
.
آمدی و نهمین باب اجابت شده ای
پسر عاطفه و عشق و محبت شده ای
.
بین گهواره ی خود نور حقیقت شده ای
در همان کودکیت رکن ولایت شده ای
.
یک نظر کن که فلک در حرکت می آید
از قدم های تو عطر برکت می آید
.
آمدی هر طپش دل شده غرق هیجان
شاه شمشاد قدان خسرو شیرین دهنان
.
که به مژگان شکنی قلب همه صف شکنان
تو عیان تر ز عیانی و چه حاجت به بیان
.
همه گفتند که جان در گرو جانان است
پسر حضرت سلطان و خودش سلطان است
.
عشق همراه شما تا دم آخر زنده است
ریشه ی دین خدا از کرمت سر زنده است
.
نهضت سبز کریمانه ی حیدر زنده است
با شما تا به ابد نام پیمبر زنده است
.
چقدر نام محمد به شما می آید
همه گفتند ولیعهد رضا می آید
.
مومن بسرکم ، شاهدکم غائبکم
یسلک سبیلکم ، یکرّ فی رجعتکم
.
و تولیت به اولکم آخرکم
ابغض الله و من عدوکم ابغضکم
.
یا من ارجوه دَهُم ! عاشق و مجنون توییم
پاسخ جلوه ی این الرجبیون توییم
.
قد برافراشته کردی علم حکمت را
به قیامت بکشانی دم قد قامت را
.
به کجا سجده کنم شکر کنم نعمت را
که نگاه تو گشاید گره ی حاجت را
.
پدرانم همه گفتند از این باب مراد
ای جواد بن جواد بن جواد بن جواد
.
باز هم در دل من شوق حرم افتاده است
و ضریحی که پناه دل هر دلداده است
.
حس صحنت به همان خوبی گوهرشاد است
هر طرف می نگرم پنجره ی فولاد است
.
کرم قابل لمست کرم سلطان است
حرمت مثل رواق حرم سلطان است
.
باز هم آمده ام مثل گدا محتاجم
نا امید از همه دنیا به شما محتاجم
.
و تصدق بده در راه خدا محتاجم
به هوای حرم کرببلا محتاجم
.
باز هم شوق ضریح شه بی سر دارم
باز هم دست به گهواره ی اصغر دارم
.
.
.