از خون فرق مولامون محراب کوفه پر خونه

تو سجده کشته شد اون که گفتن نماز نمی خونه

.

به حسن اقتدا کرد نماز آخرو

تو قنوتش صدا کرد خود پیمبرو

.

با سر غرق خون روی سجاده می خوند

روضه ی بین دیوار و درو

.

عمرم پیش چشمام می سوخت

از شرم از سر تا پام می سوخت

عشقم می سوخت زهرام می سوخت

.

تا صبح با ذکر یا زهرا دردی که داشت تحمل کرد

مثل تمام این سی سال به فاطمه توسل کرد

.

پر زخمی تو بستر شبیه فاطمه

چشای نیمه بازش ضریح فاطمه

.

هِی می خونه بیا ای مسیحای علی

بی قراره مسیح فاطمه

.

بی من رفتی من جا موندم

بی تو مردم اما موندم

تنها رفتی تنها موندم

.

از خون فرق مولامون محراب کوفه پر خونه

تو سجده کشته شد اون که گفتن نماز نمی خونه

.

عمرم پیش چشمام می سوخت

از شرم از سر تا پام می سوخت

عشقم می سوخت زهرام می سوخت

.

کوفه یه روز عزیزامو تنها میذاری عین من

بابا فدای لب های عطشانت ای حسین من

.

تک و تنها می مونی غریب و بی سپاه

زینبم بی تو می مونه بین خیمه گاه

.

تشنه لب دست و پا می زنی با ناله ی

من و زهرا کنار قتلگاه

.

رو خاک ؛ عباس ؛ قاسم ؛ اکبر

خیمه ؛ غارت ؛ چادر ؛ معجر

تو توو گودال عریان ؛ بی سر

.

.

.