اندر این دشت بلا غارت جان خواهد شد

***

اندر این دشت بلا غارت جان خواهد شد
آنچه مقصود دل ماست همان خواهد شد

.

ای بسا تن که در این دشت بیفتن بر خاک
ای بسا سر که در اینجا به سنان خواهد شد

.

این لب شط فرات است که لیلای حزین
بر سر کشته ی اکبر به فغان خواهد شد

.

این لب شط فرات است که از تیغ ؛ جدا

دست از پیکر عباس جوان خواهد شد

.

واویلا آه و واویلا زمین کربلا

.

این لب شط فرات است که از جور سنان
زینبم موی کنان مویه کنان خواهد شد

.

آسمان در نظرم تیره و تار است حسین
هر طرف می نگرم بوته ی خار است حسین

.
تا رسیدیم اخا تشنگی ام افزون شد
این عطش حاصل نفرین بهار است حسین

.
آن سیاهی که نمایان شده نخلستان نیست
پس چرا دشت پر از نیزه سوار است حسین

.
خنده ی حرمله در دشت طنین افکنده
به گمانم که پی صید شکار است حسین

.
کوفیان شهره غارت گری و تاراجند
حتم دارم که دگر آخر کار است حسین

.

.

.