ای وای بر اسیری ، کز یاد رفته باشد
در دام مانده باشد ، صیاد رفته باشد
.
آه از دمی که آید ، دیگر برون ز زندان
مردی که در سیه چال ، از یاد رفته باشد
.
از بس ز ضرب سیلی ،او ناله زد ” یازهرا “
از جوهر صدایش ، فریاد رفته باشد
.
با تازیانه ی کین ، آزرده کرده او را
هرگاه بر شکنجه ، جلاّد رفته باشد
.
از ناسزا و طعنه ، سندی نبُرد بهره
از کظم غیظ آقا، ناشاد رفته باشد
.
ساق شکسته ی او ، مرهم نمی پذیرد
آه از دمی که کار از ، امداد رفته باشد
.
چون روی تخته ی در، باب الحوائج آید
جان از نهاد شیعه ، از داد رفته باشد
.
.
.
شاعر : وحید دکامین
.
برای حمایت از خیمه کلیک کنید
