ای پهنه ی لطف تو به اندازه ی دریا
****
ای پهنه ی لطف تو به اندازه ی دریا
مضمون غزل های تر و تازه ی دریا
.
آن روز که لب تشنه برون آمدی از آب
پاشید بلافاصله شیرازه ی دریا
.
غمگین تو ؛ غمگین تو ؛ غمگین تو هستم
غمگین تو اما نه به اندازه ی دریا
.
قبل از تو کسی شعر نمی گفت برایش
پیچید پس از نام تو آوازه ی دریا
.
ما تشنه لب دیدن بین الحرمینیم
ما را برسانید به دروازه ی دریا
.
گفتند که از غصه ی فرق تو دو تا شد
وقتی که فرات آمد و از دجله جدا شد
.
.
.
احمد علوی
برای حمایت از خیمه کلیک کنید