بابا با پای پر ورمم
دردسر حرمم
همه میگن خیلی شبیه مادرمم

.

شکایتم از اون نامرد بی دینه
از اون شب تاریک چشام نمی بینه
از دست سنگینش سرم چه سنگینه

.

تو روی نی بودی و من بین بیابون
پریدم از خواب ولی لرزون و هراسون

.
بخون حکایت رو
درد جسارت رو
از چشم پُر خون

.

بابا با پای پر ورمم
دردسر حرمم
همه میگن خیلی شبیه مادرمم

.

پشت تموم این همه بلا دوره
رسیدی و بین طشت طلا نوره
اگه بیام با تو نور علی نوره

.

قدّ خمیدم ببین و لرزش دستم
موی سفید من و دندون شکستم

.
منو ببر بابا
که من مث زهرا
خسته خستم

.

بابا زهرای کوچیک تو
تو آرزوی توئه
دلم توی سینه م عین گلوی توئه

.

بابا با پای پر ورمم
دردسر حرمم
همه میگن خیلی شبیه مادرمم

.

موهام پُر از خاکه پاهام پُر از خاره
نمی دونی زخمام چه سوزشی داره
خوابم میاد اما هق هق نمیذاره

.

دشمن با سرنیزه به جون حرم افتاد
اونقدر دویدم چادرم از سرم افتاد

.
صد دفعه افتادم
درست همون جور که
مادرم افتاد

.

بابا یاس پُر آبله ام
زهرای قافله ام
اسیر دستای سنگیِ حرمله ام

.

.

.