بغض کرد و گفت مردم ! شعله‌ ها از در گذشت

***

بغض کرد و گفت مردم ! شعله‌ ها از در گذشت
بر سر دختر چه آمد تا که بابا درگذشت

.

زد به سینه ، چند یا زهرای اشک‌ آلود گفت
بعد از آن از چند و چون روضه ی مادر گذشت

.

روضه‌ خوان رفت و به ظهر داغ عاشورا رسید
من‌ همان جا ایستادم … شعله‌ ها از در گذشت

.

من میان کوچه بودم روضه‌ خوان در کربلا
آه ، آن شب بر دل من روضه‌ ای دیگر گذشت

.

تازیانه رفت بالا و غلاف آمد فرود
تیغ پشت تیغ از جسم علی اکبر گذشت

.

شعله بود و محسن شش‌ ماهه و دیوار و در
تیری آمد از گلوی تشنه ی اصغر گذشت

.

میخ در بر سینه ی پر مهر مادر حمله کرد
آب دیگر از سر عباس آب‌ آور گذشت

.

ریسمان بر گردن حبل‌ المتین انداختند
قافله از بین غوغای تماشاگر گذشت

.

ذکر حیدر داشت زهرا ، مسجد از جا کنده شد
ذکر حیدر داشت مولا از دل لشکر گذشت

.

درد پهلو ، زخم بازو … فاطمه از پا نشست
تیر و نیزه از تن فرزند پیغمبر گذشت

.

من سراپا اشک بودم ، طاقتم از دست رفت
روضه‌ خوان از ماجرای خنجر و حنجر گذشت

.

روضه‌ ها اینجا گره می‌ خورد ، بابا رفته بود
هیچ‌ کس اما نمی‌ داند چه بر دختر گذشت

.

.

.

علی سلیمیان

.