تا خورد با غصب فدک مادر به دیوار

***

تا خورد با غصب فدک مادر به دیوار
با گریه حک شد سوره ی کوثر به دیوار

.

زد سیلی آن نامرد و یک آن بی هوا خورد –
پیش حسن محکم سر مادر به دیوار

.

با بی حیایی بر سر زهرا تشر زد
جبریل می زد آه بال و پر به دیوار

.

روی زمین افتاد تا که گوشواره
با گریه عالم تکیه زد مضطر به دیوار

.

از صبح خلقت تا به صبح روز محشر
لعنت فرستاده ست پیغمبر به دیوار

.

لعنت بر آن دستان هیزم آوری که
هر لحظه می زد آتشی دیگر به دیوار

.

سر را علی شرمنده می انداخت پایین
می رفت بالا شعله ها از در به دیوار

.

شد بیشتر از پیش هر چه درد پهلو
نزدیک می شد بیشتر بستر به دیوار

.

” عجّل وفاتی ” شد اجابت تا حسینش
زل زد شبانه با دو چشم تر به دیوار

.

تابوت را می ساخت پنهانی و کم کم
چون تکیه می زد گوشه ای دختر به دیوار

.

در خانه تیغِ ذوالفقارش می کشید آه
در کوچه می شد خیره تا حیدر به دیوار !

.

.

.

مرضیه عاطفی

.