حضرت ماه نیا ، شاه نیا ، آه نیا

***

حضرت ماه نیا ، شاه نیا ، آه نیا
سمت کوفه قدمی بیش دگر راه نیا

.

بین این غمکده کفتار زیاد است زیاد
منکِر حیدر کرار زیاد است زیاد

.

از غریبی ، شده ام در به در و سرگشته
هیچ کس پشت سرم نیست ، ورق برگشته

.

کوفیانی که نوشتند مریدت هستند
ریسمان دور دوتا دست سفیرت بستند

.

وسط کوچه به نیرنگ ، مرا سیر زدند
بر لب و بر دهنم قبضه ی شمشیر زدند

.

از کنارم ، قدح آب خنک می بردند
با لب تشنه مرا زیر کتک می بردند

.

قسمت این بود که لب تشنه فدایت بشوم
اولین تشنه لبِ بزم عزایت بشوم

.

.

.