در آسمان چشم تو رأفت گذاشتند

آثاری از طلوع محبت گذاشتند

.

با خلقت تو ای همه ی آبروی خلق

منّت سر اهالی خلقت گذاشتند

.

تو آمدی که ما همگی متّحد شویم

نام تو را منادی وحدت گذاشتند

.

باران لطف تو همه جا را فرا گرفت

در ابر چشم‌ های تو رحمت گذاشتند

.

اشفع لنای هر شب بارانی مرا

در نزد تو برای اجابت گذاشتند

.

روز ازل به پیش همه … ایها النبی

روی سر تو تاج نبوت گذاشتند

.

از بارش کرامت بی حد نوشته‌ ام

بر روی سینه نام محمد نوشته‌ ام

.

یا ایهاالرسول دلم را جلا بده

ای با صفا ؛ صفا به دل بی صفا بده

.

با دست خالی آمده‌ ایم ایها الکریم

چیزی به ما تو محض رضای خدا بده

.

اینجا نشسته‌ ام که بگویم طبیب عشق

نسخه برای درد دل بی دوا بده

.

چشم تو خاک را به نظر کیمیا کند

رنگی به تیرگی دل سنگ ما بده

.

از سائلان هر شب ایرانی توام

رزق مرا توسط موسی الرضا بده

.

حتی اگر مدینه بیایم شبانه روز

می‌ خواهم از تو ، تذکره ی کربلا بده

.

وقتش رسیده نور ولی را نشان دهی

راه علی و آل علی را نشان دهی

.

ما شیعه ایم ؛ شیعه ی سرمست حیدریم

لب تشنگان باده ی ساقی کوثریم

.

محشر میان جمع محبان فاطمه

سایه نشین چادر خاکی مادریم

.

یک عمر ما فقط به علی رو زدیم و بس

حاجت به پیش هر کس و ناکس نمی‌ بریم

.

نام علی که بر لبمان سبز می‌ شود

در بین مجلسیم ولی جای دیگریم

.

در صحن با صفای نجف سیر می‌ کنیم

گوشه نشین مرقد سلطان محشریم

.

شیخ الائمه چشمه ی جاری مرتضاست

ما پیروان مکتب پر بار جعفریم

.

نام مرا خدا همه جا مبتلا نوشت

از شیعیان صادق آل عبا نوشت

.

.

.

اسماعیل شبرنگ

.