رسیدی حسین اینجا کرببلاست

***

رسیدی حسین اینجا کرببلاست

اسم اینجا چقدر برات آشناست

.

می بینی خودت که زمین بلاست 

می بینی که سرا از بدن ها جداست

.

رسیدی به دنیای نیزه

رسیدی به مهمونی تیر

.

تو اونقدر غریبی که حالا 

رسیدی به آغوش شمشیر

.

غریبم حسین ؛ غریبم حسین

.

بمیرم به دشت بلا اومدی

میشه غارت یه روز خیمه ای که زدی

.

که هر چی که هست تو حرم می برن

حتی گهواره ی اصغرم می برن

.

یه روزی میاد چاره میره

دلی که شد آواره میره

.

خلاصه بگم بعد عباس

از این خیمه گوشواره میره

.

.

.