زائران صاف و ساده می آیند
نامه ها سرگشاده می آیند
.
عابدان شکسته دل اینجا
پی دارالعباده می آیند
.
سالکان از طریق طیّ الارض
چشم بر هم نهاده می آیند
.
اربعینی تبارها هر سال
جاده ها را پیاده می آیند
.
یا حسین آمده به استقبال
یا حسن اذن داده می آیند
.
عاقلان در پی برات بهشت
مست ها بی اراده می آیند
.
دست در دست پیر میخانه
سرخوش از پای باده می آیند
.
که علی دست قادر ازلی ست
خلقت ماسوا به دست علی ست
.
پر و خالی شدند سینی ها
هر دم از چای اربعینی ها
.
چون در ایوان طلای او دارند
تا سحرها چه شب نشینی ها
.
ابتدایی ترین کراماتش
مانده در خاطر امینی ها
.
کوله بارش پر است و می آید
از مسیر ستاره چینی ها
.
آمد از ساق عرش چندین سال
به ملاقات ما زمینی ها
.
باز ایاک نعبدُ گفتند
خیل ایاک نستعینی ها
.
او خدا نیست پس چرا یک عمر
مبتلایم به این دوبینی ها
.
ای ابرمرد تا خدا رفته
مرد اعجازآفرینی ها
.
ذکرشان تا ابد فقط این است
اولینی و آخرینی ها
.
که علی دست قادر ازلی ست
خلقت ماسوا به دست علی ست
.
به جز این عشق ؛ عشق دیگر نیست
نسرودن از او میسّر نیست
.
با رسول مکرّم اسلام
به جز از او کسی برادر نیست
.
آنکه در لیله المبیت جز او
هیچ کس در میان بستر نیست
.
هنر او به بنده بودن اوست
هنر او به فتح خیبر نیست
.
زیر طوفان ظلم فریادی
از سکوت علی رساتر نیست
.
صاحب عزّ و آبرو نشود
هر کسی خاک پای قنبر نیست
.
ملک و جن و انس می دانند
که امیری به غیر حیدر نیست
.
که علی دست قادر ازلی ست
خلقت ماسوا به دست علی ست
.
.
.
احمد علوی
.