زمان ! به هوش آ ، زمین ! خبردار
***
زمان ! به هوش آ ، زمین ! خبردار
.
چه صبح نابی ! چه آفتابی !
چقدر روشن ، چقدر سرشار
قسم به والشمس های قرآن
قسم به فانوس های بیدار
.
قسم به از بند خویش رستن
قسم به مردان خویشتن دار
.
قسم به والعادیات ضبحا
قسم به آیات فتح و ایثار
.
قسم به با مرگ زیستن ها
به ایستادن میان رگبار
.
چه فرق دارد شام و فلسطین
عراق و ایران ؟ یکی ست پیکار
.
بلند بادا همیشه نامت
سرت سلامت سلام سردار
.
به جز تو اینسان ، به جوهر جان
که داده پاسخ به این عمّار
.
اگرچه بالاتری از آنان
به سرو می مانی و سپیدار
.
به یار می مانی و سپاهش
به سیصد و سیزده علمدار
.
خوشا اگر چون تو ، هرچه سرمست
خوشا اگر چون تو ، هرچه دیندار
.
نه دین در شب گریختن ها
نه دین دنیا ، نه دین دینار
.
تو سیف الاسلام روزگاری
ولی نه از دین خود طلبکار
.
به خویش می پیچی از لطافت
به پای طفلی اگر رَوَد خار
.
چه جای سجیل ، چون ابابیل
گرفته نام تو را به منقار
.
تو یار سرچشمه ی حیاتی
هر آنکه یار تو نیست مردار
.
تو اهل اینجا نه ! از بهشتی
تو اهل پروازی و سبکبار
.
نه اهل آن سجده های سطحی
نه اهل آن روزه های شک دار
.
قسم که ” مَن‌ینتظر… ” تویی تو
قسم به این زخم های بسیار
.
بلند بادا همیشه نامت
سرت سلامت سلام سردار
.
.
.
میلاد عرفان پور
.
برای حمایت از خیمه کلیک کنید
