غریب و تنها نیمه جونه
آسمون هم روضه خونه

غریب و تنها نیمه جونه
آسمون هم روضه خونه
اشک چشماش مثل بارونه
.
روی خاکا سر میذاره
هیچ کسو اینجا نداره
بی حبیبه حتی تو خونه
.
روی خاک حجره دلش گرفته از این زمونه
من براش بمیرم سنی نداره هنوز جوونه
.
شبا و روزاش تاره امون ای دل امون ای دل
چه حال زاری داره امون ای دل امون ای دل
.
هلهله کردن نانجیبا
ناله میزد واغریبا
خیر نبینی بی وفا دنیا
.
لحظه های آخرش بود
تشنه لب آب بهش ندادن
حجره میشه مثل عاشورا
.
پاسخی ندادن به ناله های عزیز زهرا
لخته خونه روی لبای خشکش آه و واویلا
.
کبوده روی ماهش ؛ امون ای دل امون ای دل
چه جانگدازه آهش ؛ امون ای دل امون ای دل
.
امون امون امون ای دل امون ای دل
.
سخته وداع یه برادر
میره پیش چشم خواهر
زینب اینجا میشه بی یاور
.
آروم آروم میره اما
جون زینب به لب اومد
خیسه چشماش این دم آخر
.
وای چی دیده زینب تن برادر تو خاک و خونه
مادرش تو گودال برا حسینش روضه می خونه
.
حسین من قتلوک قتلوک قتلوک
حسین من ذبحوک ذبحوک ذبحوک
.
امون امون امون ای دل امون ای دل
.
.
.