لب صیّاد من جز ذکر یا حیدر نمی گیرد

هوایی جز هوای عشق او در سر نمی گیرد

.

من آن مستم که حتّی از خُماری گر بمیرد هم

ز دست هیچ کس غیر از علی ساغر نمی گیرد

.

شدم حکّاک تا ” نادِ علی “بر سنگ بنویسم

که انگشتر به خود نقشی از این خوش تر نمی گیرد

.

اگر میلیاردها نوکر بگیرد دور حیدر را

یکی شان ، تاج و تخت از حضرت قنبر نمی گیرد

.

چگونه عاشق و دلبسته ی شاه نجف باشد ؟

کسی که شیر پاک از دامن مادر نمی گیرد

.

غدیر این راز را افشا نموده ، جز امیر ما

کسی جای نبی را بر سر منبر نمی گیرد

.

مُحبّش نوش خواهد کرد از کوثر زمانی که

به جز زَقّوم از دست علی ، کافر نمی گیرد

.

حکایت همچنان باقی ست امّا غافل از این که

فضیلت های عبدش جا به صد دفتر نمی گیرد

.

سگ اهلی این خانه شود گر سنگ باران هم

” دری دیگر نمی داند رهی دیگر نمی گیرد ” ***

.

.

.

***حافظ شیرازی

.

.

.

 ۱۳۹۳-۱۱-۱۲