مگه فراموشم میشه روزای تلخ زندگیم

مگه فراموشم میشه خاطره های بچگیم

.

دیدم با چشمام لحظه به لحظه ها رو

دیدم با چشمام ظهر پر از بلا رو

دیدم با چشمام سر رو نیزه ها رو

.

مظلوم آقام آقام 

مسموم آقام آقام

.

گرفته خواب و از چشام دلهره و دلواپسی

نمیدونم چطور بگم از اون روزای بی کسی

.

دیدم با چشمام غارت خیمه ها رو

دیدم با چشمام سوختن چادرا رو

دیدم با چشمام خنده ی شامیا رو

*

*

*

بابامون سردر خونه پارچه ی سیاه می بنده

وقتی که میاد تو کوچه قنفذ بهش می خنده

.

گردیده بود قنفذ همدست با مغیره

او با غلاف شمشیر ؛ این تازیانه می زد

.

.

.