نمی دانم چه کردی ای علی جان با دل و جان ها

***

نمی دانم چه کردی ای علی جان با دل و جان ها
که با زلفت گره خورده ست گیسوی پریشان ها

.

اگر نام تو بر دل بگذرد دلشوره بی معناست
هراسان از عبور کشتی نوحند طوفان ها
.
وگر دنیا شکار آتش نمرودیان گردد
میان شعله از مهر تو می روید گلستان ها
.
زمین چون دانه ی تسبیح در مشت تو می چرخد
به خاک پای قنبرهات می بالند خاقان ها

.

چه مجنون ها که در زیر و بم تاریخ ، ابوذر وار
به عشقت ، سر درآوردند از کوه و بیابان ها
.
جوانمردان و عیاران .. .قلندرها و درویشان …
سلوک زیستن را در تو می جویند عرفان ها
.
تویی سنگ محک ای اعتبار حق که می سنجند
خلوص خویش را در هیئت عدل تو میزان ها
.
کلام حق که هرگز بر زمین باقی نخواهد ماند
به روی نیزه ها رفتند روزی گرچه قرآن ها
.
تو را در شرق و غرب گیتی ای خورشید عالم تاب
پرستش می کنند اهل کتاب و نامسلمان ها
.
علی مولا علی مولا علی مولا علی مولا
جهان مست است از این قوالی فاتح علی خان ها
.
از آن روزی که آیین تغزل در وجود آمد
شکوه مدح نامت بوده زینت بخش دیوان ها
.
علی ، تنها ، همین نام علی شاید به کار آید
که وصفت بر نمی آید از این القاب و عنوان ها
.
به مدح ذوالفقارت هم کمیت شاعران لنگ است
قلم در دستشان باری ، دهد هر قدر جولان ها
.
شکاف خانه ی کعبه گواه روشنی دارد
چنان سوی چراغی در دل تاریک دوران ها
.
خدا آغوش رحمت را به روی خلق خود وا کرد
کلید کعبه اش هر چند باشد دست شیطان ها
.
جهان اعرابی گمگشته ی راه است و می باید
بجوید قبله را از نور رد پای سلمان ها
.
صراط المستقیمی جز علی پیدا نخواهد شد
در ایوان نجف محو خداوندند حیران ها
.
هزاران بار اگر از دار عشقت سر در آوردیم
دگر بار ای علی جان با تو می بندیم پیمان ها
.
اگر حتی کسی ذکر شب و روزش علی باشد
در آن دنیاست از کم کاری اش جزء پشیمان ها
.
ولی دارد محبت در مرامت آنچنان شأنی
که می بینی به چشم خود کم ما را فراوان ها

.

.

.

سید محمدجواد میرصفی

.