پایم که وصله می زنم این راه پاره را
من چند بار تجربه کردم دوباره را
.
هر که پیاده بود از اینجا عبور کرد
چشمم ندید گَرد عزیز سواره را
.
عیب از لباس های مناجات ما نبود
باید عوض کنیم تنِ بی قواره را
.
از عقل ، این ضریح ندیدم کرامتی
بی خود مرید بوده ام این هیچ کاره را
.
عقلم به هیچ جای دگر قد نمی دهد
امشب بریده ام نفسِ استخاره را
.
.
.
شیخ سید رضا جعفری
.
برای حمایت از خیمه کلیک کنید