یا رب از لطف تو بیدار دلم

بدم امّا ز مرامت خجلم

.

از تو ممنون که وصالم دادی

دل شب گریه و حالم دادی

.

عفو کردی و قبولم کردی 

بنده ی آل رسولم کردی

.

راهی ام کرده ای از راه کرم

نیمه شب گوشه ی شش گوشه ؛ حرم

.

به دعایم تو صلابت دادی

تحت آن قبّه اجابت دادی

.

هر شب جمعه دلم را بطلب

ناله ای می شنوم در دل شب

.

مادری در حرم آواره شده

تا سحر از کف او چاره شده

.

دائماً اشک شبش می ریزد

” یا بنیّ ” ز لبش می ریزد

.

آنقدر خاک بریزد به سرش

کز جنان سرزده آید پدرش

.

طرّقوا گوید و ره باز کند

دخترش فاطمه را ناز کند

.

فاطمه جان من آرام بگیر

تربت آوردم از آن کام بگیر

.

رو به جنت همه بی تاب شدند

این ملائک ز غمت آب شدند

.

تا شب جمعه ی دیگر برسد

گریه بر داد تو مادر برسد

.

عاقبت منتقم آید به کمکت

وای بر غاصب باغ فدکت

.

.

.