آن که با سجده اش اینقدر مکرّم شده است
***
آن که با سجده اش اینقدر مکرّم شده است
گریه بر داغ تو کرده ست که آدم شده است
.
نام تو آب و جهان زنده به آب و من هم
هر دم و بازدمم بسته به این دم شده است
.
تب معصوم به ذکر تو می آید پایین
نامت آنقدر شریف است که مرهم شده است
.
چادرت را بتکان را روزی ما را برسان
چند وقتی ست که رزق حرمم کم شده است
نه که بالا ببرد دست تو را هر دفعه
تا زند بوسه به دستت پدرت خم شده است
.
دل ما سوخته اما دل تو سوخته تر
آتش روضه از این سوز فراهم شده است
.
به پریشانی زینب که علی می دانست
آخرین روز چرا خانه منظّم شده است
.
.
.
برای حمایت از خیمه کلیک کنید
