امام آسمونا روی زمینه

***

امام آسمونا روی زمینه

نفس هاش شماره افتاده تو سینه
چراغ آخری شهر مدینه آی مدینه
.
امام حکمت و علم

تمام رافت و حلم

علوم حق با روضه ش عجینه

.

کلام آخرش نماز ، تقوا ، حسین 

سلام آخرش سلام و یا حسین

.

دوباره هیزم و آتیش توی خونه

در سوخته و هجوم بی بهونه

بازم قصه ی طناب و تازیونه ، تازیونه

.

ستاره شعله وره

به یاد میخ دره

داره روضه برای مادر می خونه

.

گرفته ارثیه از اون در و دیوار

می خونه مرثیه غلاف ، سیلی ، مسمار

.

کلام آخرش نماز ، تقوا ، حسین 

سلام آخرش سلام و یا حسین

.

بمیرم عطش لب هاش تشنه مونده

چه اشکی می ریزه دل ها رو سوزونده

گمونم که دم آخر نوحه خونده ، روضه خونده

.

غروب سرخ مقتل

نبود سنگی معطّل

رمق توی جسمش نمونده

.

درست دم غروب ، شمر ، خولی ، سنان

گل بنفشه کو ، عصا ، نیزه ، کمان 

.

.

.