امام هفتم ما پاره پاره شد جگرش

***

امام هفتم ما پاره پاره شد جگرش
نشسته گرد یتیمی به چهره ی پسرش

.
بدن کبود ، جگر پاره ، ساقِ پا مجروح
مگر چه آمده زیر شکنجه ها به سرش

.
انیس و مونس او بود در سیاهی شب
صدای حلقه ی زنجیر و ناله ی سحرش

.
شراره ی دل او گشت اجر روزه ی او
درست موقع افطار پاره شد جگرش

.
سیاه چال و نماز شب و غل و زنجیر
فراق روی رضا بود غصّه ی دگرش

.
.

.