این روزها پر از تب مولا کجایی ام

***

این روزها پر از تب مولا کجایی ام

اما هنوز کوفه ای از بی وفایی ام

.

ای زخمی از دورویی من ! دوست دارمت

در گیر و دار تیرگی و روشنایی ام

.

گم کرده ام مسیر تو را در غبار شهر

اما اسیر توست دل روستایی ام

.

گفتند کربلای زمینی … نیامدم

حالا که راه بسته شده من هوایی ام

.

این بار چندم است که تا مرز آمدم

آه از شکسته بالی و بی دست و پایی ام …

.

پلکم که گرم می شود از خواب می پرم

با سرفه های همسفر شیمیایی ام

.

آورده ام بضاعت مزجاه قوم را

انگشتر ” عزیز “م و تسبیح دایی ام

.

آورده ام پناه به شش گوشه ی غمت

برگشته ام به اصلیت نینوایی ام

.

دستت همیشه روی سر ما پیاده هاست

این اربعین به لطف خدا کربلایی ام

.

شعر از سرم پرید … دلم پیش موکب است

این بار چندم است که یخ کرد چایی ام

.

.

.

حسن بیاتانی

.