بوی دود آید از این جا عود و عنبر سوخته ؟

یا که بیت الله را کاشانه و در سوخته ؟

.

از چه خون می گرید این دیوار و در ، یارب مگر

گلشن آل خلیل اینجا ، در آذر سوخته ؟

.

خانه ی وحی از فلک یکباره شد پر ازدحام

اندر این غوغا مگر جبرئیل را پر سوخته ؟

.

خانه ی زهراست این جا ، قتلگاه محسن است

آشیان قهرمان بدر و خیبر سوخته ؟

.

بر حریم عقل کل ، دیوانه ای زد آتشی

کز غمش هر عاقلی را جان و پیکر سوخته

.

خیمه گاه کربلا را آتش از اینجا زدند

شد ز داغ محسن آخر کام اصغر سوخته

.

گر نمی کرد اشک چشمانت ” حسان ” امداد من

می شد از آه من این اوراق دفتر سوخته

.

.

.
استاد حبیب الله چایچیان

.