تازه رسیده از سفر کربلا سرت

***

تازه رسیده از سفر کربلا سرت
بین تن تو فاصله افتاده تا سرت

.
با پهلوی شکسته و با صورت کبود
کنج تنور کوفه کشانده مرا سرت

.
پیشانی ات شکسته و موهات کم شده
خاکستر تنور چه کرده است با سرت ؟

.
رگ های گردنت چقدر نامرتب است
ای جان من چگونه جدا شد مگر سرت ؟

.
این جای سنگ نیست ، گمان می کنم حسین
افتاده است زیر سم اسب ها سرت …

.
باید کمی گلاب بیارم بشویمت
خاکی شده است از ستم بی حیا سرت

.
چشمان تو همیشه به دنبال زینب است
تا اربعین اگر برود هر کجا سرت

.

.

.

 علی اکبر لطیفیان

.