تن بى سر شده ؛ چون بی کس و بى یار شود

بازى دست اراذل سر بازار شود

.
ترسم این است بلایى که سر من آمد
بین گودال سر جسم تو تکرار شود

.
پوشیه ؛ چادر و خلخال ؛ النگو ؛ معجر
همه را کوفه ی نامرد خریدار شود

.
سنگ از بام کند کار عمود آهن
همه سرها به خدا مثل علمدار شود

.
سر هر کوچه کمى از بدنم ریخته است
خاک راه پسر حیدر کرار شود

.

سر بر نیزه و سنگ و چقدر چشم چران
دخترِ فاطمه بد جور گرفتار شود

.
سر دروازه حسین منتظرت می مانم
تا که اِى نیزه نشین لحظه ی دیدار شود

.
حنجر پاره شده ارثیه ی پهلو شد
نوک نیزه اثرش چون نوک مسمار شود

.

.

.