جان تو رفت روح تو از پیکرم نرفت

***

جان تو رفت روح تو از پیکرم نرفت
مثل رباب خواب به چشم ترم نرفت

.

گیسو نمانده تا که پریشان کنم ببخش
دستم به شانه ، شانه ی من بر سرم نرفت

.

گیرم به قتلگاه تو راهم نداد شمر
از پیش زخم های تنت مادرم نرفت

.

با نیزه بر لب و دهن خشک تو زدند
یک آب خوش پس از تو بر این حنجرم نرفت

.

موی سر تو را نکشیده کسی قبول !
باور بکن تو هم نخی از معجرم نرفت

.

انگشت رفت ، حلقه ی انگشتر تو رفت
گوشم نرفت ، گوشه ای از زیورم نرفت

.

گهواره رفت و نعش علی پشت خیمه ماند
با این حساب حرمله سمت حرم نرفت

.

تو در تنور بودی و من سوختم حسین
پای سرت نشستم و خاکسترم نرفت

.

دور مرا هجوم اراذل گرفته بود
تا شهر شام ، خواهر تو محترم نرفت

.

پای شرافتت همه جا ایستاده ام
حرف از کنیز شد تو بگو دخترم نرفت …

.

.

.

رضا دین پرور

.