استاد حاج غلامرضا سازگار

.

دل بسته ام مرا ز سر خویش وا مکن

از من مرا جدا کن و از خود جدا مکن

.

هرگز نگویمت که بیا دست من بگیر

گویم گرفته ای ز عنایت رها مکن

.

من با تو پیش از آمدنم آشنا شذم

ای آشنا مفارقت از آشنا مکن

.

تنها بود به دست تو طومار جرم من

این مشت بسته را به بر خلق وا مکن

.

درمان درد من نبود غیر درد عشق

این درد را ز لطف بیفزا دوا مکن

.

در من اگر سعادت ترک خطا نبود

در تو کرامت است تو ترک عطا مکن

.

خواهی اگر ز لطف به من اعتنا کنی

دیگر به کثرت گنهم اعتنا مکن

.

نزد کریم فرق ندارند خوب و بد

یکجا قبول کن همگان را سوا مکن

.

عمری به زخم تیر بلا سینه ام بسوز

آنی به هجر خویش مرا مبتلا مکن

.

” میثم ” اگر ترک تن و ترک جان کنی

ترک محبت علی مرتضی مکن

.

.

.