دل من لک زده تا کنج حرم گریه کنم
دو قدم روضه بخوانم…دو قدم گریه کنم

.

بروم سمت ضریحی که بهشتم آنجاست
برسم پیش نگارم…برسم گریه کنم

.

دست خود را گره بر گوشه ی شش گوشه کنم
درد دل با خود ارباب کنم…گریه کنم

.

کارم این است که سمت حرمش رو کنم و…
…از همین دور سلامش بدهم گریه کنم

.

چاره ای جز غم دوری حرم نیست که نیست
بگذارید به بیچارگی ام گریه کنم

.

قسمتم نیست که من زائر شش گوشه شوم
بروم بر بد اعمال خودم گریه کنم

.

سال نو آمد و من کرب و بلایی نشدم
دل من لک زده تا کنج حرم ….