رنگ سپید رنگ حنای سرت شده است

***

رنگ سپید رنگ حنای سرت شده است
لب بسته ای و خون دلت ساغرت شده است

.

خطبه بخوان به رقص درآور کلام را
نهج البلاغه مشتری منبرت شده است

.

سرچشمه ی کرامت و لطف کریم ها !
کوثر دخیل گوشه ی چشم ترت شده است

.

از نسل دختر تو امامت ادامه یافت
پیغمبری و فاطمه ات کوثرت شده است

.

من برگ زردی از شجره نامه ی توام
خار و خسی که آمده و نوکرت شده است

.

چشمی که گریه کرده ، تو را ، یا حسین را
لبریز لطف و مرحمت مادرت شده است

.

قلب حسین پیش تو جا مانده در بقیع
قلب حسین مقبره ی اطهرت شده است

.

غیر از ضریح کهنه ، ضریح نو حسین
مشتاق پای بوسی خاک درت شده است

.

خون حسین نام تو را دم گرفته است
گودال هم برای تو ماتم گرفته است

.

دردت زیاد بود و برایت دوا نبود
زخمی عمیق تر ز غم کوچه ها نبود

.

دیوار کوچه نیز به تو طعنه می زند
سنگ صبور گفتن آن ماجرا نبود

.

عرش خدا تحمل آن داغ را نداشت
گر شانه ی خمیده ات آنجا عصا نبود

.

اما شهادتین لبت اینچنین سرود
داغی بزرگتر ز غم کربلا نبود

.

روزی شبیه روز حسینت نمی شود

جسمت کبود بود ولی زیر پا نبود

.

رنگ سپید گرچه به موی تو چنگ زد
زلفت به دست باد نبود و رها نبود

.

آخر به دامن پسرت سر گذاشتی
دیگر سخن ز نیزه و طشت طلا نبود

.

غارت زده است چون حسنش را ز دست داد

انگشتری و پیرهنش را ز دست داد

.

.

.

حجت الاسلام محسن حنیفی

.