ریخت با دست خودش می در سبوی مادرش
داد با اشک خودش آب وضوی مادرش

.

پلک میزد جای گریه جای خنده جای حرف
پلک میزد در جواب گفتگوی مادرش

.

وقت رفتن شد خودش را زد ز گهواره زمین
آمد از میدان پدر کم کم به سوی مادرش

.

لحظه ای نگذشت از رفتن که تیری با شتاب
خورد بر اصغر … به واقع بر گلوی مادرش

.

تشنه آخر ذبح شد شش ماهه ای در کربلا
شد تماماً نقش بر آب آرزوی مادرش

.

نیزه داری سنگ دل از عمد چندین مرتبه
زد به نیزه راس او را رو به روی مادرش

.

مادرش از دور میزد بوسه بر روی علی
بوسه میزد از همان نیزه به روی مادرش

.

خواستم توفیق روز افزون برای نوکری
پس قسم دادم به او بر آبروی مادرش

.

.

.

محسن صرامی

.