سبکباران به سوی کربلا بستند محمل ها
در آن وادیِ پر خوف و خطر کردند منزل ها
جوانان بنی هاشم به پا کردند محمل ها
چه محفل کز محبّت تار و پودش رشته ی دل ها
زدند آسان ولیکن عاقبت افتاد مشکل ها
.
شترها زیر بار عشق با وجد و طرب واله
روان بودند در خار مغیلان چون گل لاله
زنان در محمل عصمت روان از دیدگان ژاله
به گرد بانوان نور رسالت حاجب و هاله
فرو بردند سر خورشید و مه در برج محمل ها
.
سپاه شاه مظلومان به سوی کربلا عازم
سپهسالار اردو ، شمس دین ماه بنی هاشم
سوار توسن اجلال با وجه حسن ، قاسم
علی اکبر به ذکر یا قدیر و قادر و قائم
که ما رفتیم سوی دوست بشتابید مایل ها
.
علی اصغر به خواب ناز روی دامن مادر
نگاه مادر مظلومه اش بر صورت اصغر
سکینه بنگرد بر قد و بالای علی اکبر
رقیه با خبر از زجر راه و خشت زیر سر
جوانان می روند با پای خود بر سوی قاتل ها
.
نهنگ قلزم قهر خدا عباس نام آور
غضنفر خسرو گردان حشم فرمانده ی لشکر
علم افراشته جولان دهد در میمن و میسر
ز سقّایی برد البته ارث از ساقی کوثر
الا یا ایّها السّاقی اَدِر کأساً و ناول ها
.
مسلمانان کوفه ؛ شاه را کردند مهمانی
ولیکن کافران دارند ننگ از این مسلمانی
نوشته نامه ها آن فرقه ی بدتر ز نصرانی
نمی دانم چه بنوشتند خود ناگفته می دانی
همان هایی که می کردند قرآن را حمایل ها
.
رسید اردو به دشت کربلا شهر حسین آباد
حسین آباد بود آن سرزمین از اول ایجاد
عزیزِ حضرت باری در آنجا بارها بگشاد
برای نصرت دین اهل عالم را ندا در داد
به جان و دل بلی گفتند کوشیدند از دل ها
.
شه ملک امامت فیض بخش مؤمن و کافر
نشسته بر سریر معدلت با صولت حیدر
به پا نعلین شیث ، عمّامه ی ختم رسل بر سر
عصای موسوی در کف ، ردای احمدی در بر
همانا حب و بغضش امتحان حق و باطل ها
.
صبا عنبر فشانی کن گلستان شهادت را
که شاه دین دهد خون از گلو نخل رسالت را
به پایان می رساند حضرتش کار شفاعت را
بزن ” ساعی ” به چوگان عمل گوی سعادت را
که همچون شمع می سوزند و می گریند ناقل ها
.
.
.
مرشد چلویی
.
برای حمایت از خیمه کلیک کنید
