هر آن کس که می زد ز جام حسن

***

هر آن کس که می زد ز جام حسن

شود مست ذکر مدام حسن

.

مرا لقمه ی نان او بس بُود

ملائک فقیر طعام حسن

.

” وَ مَن یَتَّقِ الله یَجعَل لَهُ “

کمی از مقام غلام حسن

 .

” وَ یَرزُقهُ مِن حَیثُ لا یَحتَسِب “

بود گوشه ای از مرامِ حسن

.

برو زاهدا خرده بر ما مگیر

منم کلب کوی امامِ حسن

 .

که گفته شود مدح تو با غزل

غزل ها بود ناتمام حسن

.

تو با صلح خود معجزه می کنی

نبوده مجال قیام حسن

.

اگر حاتم از جود شهره شده

بُود او بدهکار وام حسن

.

حسین را که او شاه عالم بود

خدا خوانده قائم مقام حسن

 .

بیا نام ” جنگ جمل ” را مبر

از این پس بگو ” قتلِ عام حسن “

.

به کوری چشمان ام الفساد

شدم کفتر جلد بام حسن

.

اگر یک سلامم بگوید جواب

سزد جان دهم بر سلام حسن

.

خوش است عاشقان را که روزی رسد

شود یک حرم هم به نام حسن

.

۱۰ خرداد ۹۳

.

.

.

محمدجواد شیرازی

.