پرچم روی دوشم ، توی گوشم ، نوای آهِ حسینه
المنه لله که دلم عمریه تو راه حسینه
.
شد باز دوباره سجاده ی جاده ها
ممنون توییم ما خیل پیاده ها
.
فدای دستای اون عراقی که نذری می داد با اشک و آه
یه پیرزن که نشسته بود با یه ظرف خرما میون راه
.
کنار قدم های جابر انگار زمین میگه : هلابیکم
همه ستونای تو جاده‌ی اربعین میگه : هلابیکم
.
حسین وآی
.
آقا، شعله وره آتیش غم تو
رو لبمه عمریه دم تو
پیاده میام تا حرم تو
.
شب ها من و صحرا ، من و جاده ، من و بارون ، همدردیم
دنبال تو هر شب پابرهنه تو بیابون می گردیم
.
تو روی نی و من در به درم حسین
از شرم نگات پایینه سرم حسین
.
میام اگرچه نشه ببینم تو اون شلوغی ضریحتو
جهانو گشتم نبوده آقا ندیدم آقا شبیه تو
.
تاولای پامو برات آوردم ازم قبول کن امام من
زیارت من رو به نیت مادرم قبول کن امام من
.
حسین وآی
.
آقا، شعله وره آتیش غم تو
رو لبمه عمریه دم تو
پیاده میام تا حرم تو
.
این خون حسینه که همیشه توی دل ها می جوشه
هر نوری به جز نور تو روشن بشه بازم خاموشه
.
فریاد حسین ، فریاد عدالته
اسلام حسین ، اسلام شهادته
.
تا دنیا دنیاس رو دوشِ عالَم علم می مونه ، حسین حسین
رو دیوارامون کتیبه ی محتشم می مونه ، حسین حسین
.
مث اونا که از شلمچه تا کربلا رسیدن ، شهیدم کن
مث اونا که توی اربعین ناله تو شنیدن ، شهیدم کن
.
حسین وآی
.
آقا، شعله وره آتیش غم تو
رو لبمه عمریه دم تو
پیاده میام تا حرم تو
.
.
.
شاعر: امیر رضا یزدانی
.
برای حمایت از خیمه کلیک کنید
