کربلا توی دار دنیا خونه ی بهشتی منه

***

کربلا توی دار دنیا خونه ی بهشتی منه

خونه ای که چراغش با نور اباعبدالله روشنه

.

خونه ی پدری مون نجفه خونه ی مادری کرببلا

مادرت فاطمه واسطه مه تا منو هم ببری کرببلا

.

عشق و تقدیرم بی تو می میرم

به خدا قرض کنم کربلا میرم

.

دامن لطف تو رو می گیرم

به خدا قرض کنم کربلا میرم

.

ای نبضم ای ضربانم حسین جانم

.

زندگی با غمت شیرینه بایدم تو روضه بگذره

روضه ی تو برا من از نون شبم آقا واجب تره

.

نوکری ارث اجداد منه باقیات صالحات همه شون

این شبا مهمون حرمن ؛ کربلا میشه برات همه شون

.

گفتن اجدادم نره از یادم

برسه نوکری دست اولادم

.

با تو آبادم با همین شادم 

برسه نوکری دست اولادم

.

ای نبضم ای ضربانم حسین جانم

.

صبح محشر خودت می بینی همه دنبال یک هیئتن

اهل اشک و اهالی روضه ت به والله اهل جنتن

.

من بهشتو تصور می کنم هر درخت یه نخ از پیرهنته

پس بهشت منه پیرهنی که مادرت دوخت و حالا تنته

.

ای تب شورم با تو محشورم

تو سلیمانی و من همون مورم

.

گوشه ی گورم حب تو نورم 

تو سلیمانی و من همون مورم

.

ای نبضم ای ضربانم حسین جانم

.

.

.