این طرف بین عبا اکبر تو افتاده

***

این طرف بین عبا اکبر تو افتاده
آن طرف ساقی آب آور تو افتاده

.

زینت دوش نبی بین همه وسعت دشت
ته گودال چرا پیکر تو افتاده

.

کاش می مردم و اینگونه نمی دیدم که

همه اعضای تو دور و بر تو افتاده

.

جلوی پای تو باید سر من می افتاد
جلوی پای من اما سر تو افتاده

.

کربلا سنگ ندارد همه جایش رمل است
چقَدَر سنگ به دور و بر تو افتاده

.

می خورد بعد تو بر روی من و روی رباب
سنگ هایی که روی پیکر تو افتاده

.

بین میدان متحیر شدنت را دیده
جلوی خیمه اگر همسر تو افتاده

.

طعنه ی قاتل تو قاتل احساسم شد
گفت زیر لگدم دلبر تو افتاده

.

گُر گرفت آتش دامان غزال حرمت
گرگ از بس که پی دختر تو افتاده

.

.

.