ای که در چرخ وجودی آفتابم یا حسین

***

ای که در چرخ وجودی آفتابم یا حسین
آتش داغ تو کرد آخر کبابم یا حسین

.

ای بهار معرفت ای آفتاب زندگی
روز و شب از داغ تو در التهابم یا حسین

.
ای شهید شاهد ای سردار و ای سالار عشق
بعد تو من پاسدار انقلابم یا حسین

.

آسمان گرجه به سوی تو سبو بگرفته است
می‌ دهد داغ لب خشکت عذابم یا حسین

.

من گرفتم از عدو پیراهنت را عطر آن
برده از جان و دل من صبر و تابم یا حسین

.

گرچه مشکل بود داغ یک گلستان گل ولی
صبر خدمت کرد هر جا در رکابم یا حسین

.

من به چشمم دیده‌ ام جان دادن پروانه را
از غم پروانه‌ ات شمعی مذابم یا حسین
.

بس که گلریزی نموده غنچه‌ ات قبر تو را
من ز حال دخترت در اضطرابم یا حسین

.

بر ” وفایی ” التفاتی کن که می‌ گوید مدام
خاکبوس آستانت کن خطابم یا حسین

.

.

.

سید هاشم وفایی 

.