بسم ربّ نور و ربّ العشق ربّ العالمین

***

بسم ربّ نور و ربّ العشق ربّ العالمین
بسم احمد بسم زهرا و امیرالمؤمنین

.

بسم ربّ الجود بسم مجتبی بسم کریم
بسم ثارالله بسم الله الرّحمن الرّحیم

.

السلام ای بهترین ماه ای محرم السّلام
السلام ای بهترین ارباب عالم السّلام

.

از تو ممنونم که از غم راحتم کردی حسین
با تمام روسیاهی دعوتم کردی حسین

.

تا شدم مجنون تو عقلم دو چندان رشد کرد
در محرم نور ایمان فروان رشد کرد

.

ذرّه ‎ای هستم که از مهر شما آکنده ‎ام
شک اگر کردم به درمانِ شما شرمنده‎ ام

.

آنکه اهل حرف بود و در عمل جا زد منم
آنکه دائم پای عشقت رنگ می ‎بازد منم

.

تو همان آقایی و روضه همان دارالشّفاست
گریه بر داغ تو بر هر درد بی درمان شفاست

.

قطره‎ ی اشکی سبب شد کور بینا بازگشت
با عصا آمد به سوی روضه با پا بازگشت

.

هست مدیون تو سر تا پا وجودم یا حسین
بی‎ نگاهت صد کفن پوسانده بودم یا حسین

.

حرف ” پیر زیرکی ” همواره در یاد من است
مثل او این حرف در طوفان فریاد من است

.

هر چه هستم هر که هستم بر کسی مربوط نیست
جود اربابم حسین بن علی مشروط نیست

.

پیرهن مشکی به تن کردن عبادت کردن است
یا حسین ما همان قرآن تلاوت کردن است

.

واجب عینی ست گریه قابل تبدیل نیست

کعبه هم تعطیل باشد ؛ روضه ات تعطیل نیست

.

می ‎شود این روضه ‎ها بی سایبان هم برقرار
برتر از عرش است روضه ، سقف می‎ خواهد چه کار ؟

.

چادر زهرای اطهر سایبان روضه هاست
بانوی پهلو شکسته میزبان روضه ‎هاست

.

روضه‎ ای را که به پا کرده در این دنیا خودش
اختیارش نیست دست هیچ کس الّا خودش

.

پس به پای هم چرا بیهوده می ‎پیچیم ما
پای زهرا که وسط باشد ، همه هیچیم ما

.

ما تأسی می ‎کنیم امسال بر بانو رباب
سینه ‎زن خواهیم شد حتی به زیر آفتاب

.

بی ‎اراده غرق ناله ، بی ‎امان ، بی ‎اختیار
گریه باید کرد مثل مادران داغدار

.

گریه‎ های مادرانه یادگار فاطمه است
روضه خواندن کار ماها نیست کار فاطمه است

.

سوختی در آتشِ صحرا بُنَیَّ ، سوختم
رفت غارت آن لباسی که برایت دوختم

.

کاش در گودال خون عطشان نبودی لااقل
پیش چشم این و آن عریان نبودی لااقل

.

.

.