جلوه کن در دل شب ، صورت مهتاب بکش

***

جلوه کن در دل شب ، صورت مهتاب بکش

خَم بینداز به ابرویت و محراب بکش

. 

فکر ما نیز بکن ، شانه مزن مویت را

عاشقان را به سر دار پُر از تاب بکش

.

مادرت گفت که تا آخر عمرت عبّاس !

منّت خادمی محضر ارباب بکش

.

دست در رود ببر ؛ آب ، روی آب بریز

باز سقّایی خود را به رخ آب بکش

.

بین بیداری و رؤیا ، به سرِ انگشتت

قطره ‌ای روی لب کودکِ در خواب بکش

.

تو نگفته همه ی حرف مرا می‌ دانی

سحری پایِ مرا نیز به سرداب بکش

.

.

.

محمد رسولی

.