غیرت خاکسترش رنگ دگر داشت

***

غیرت خاکسترش رنگ دگر داشت
شعله ی بال و پرش میل سفر داشت

.
آن که در این یازده سال یتیمی
تا که عمو بود انگار پدر داشت

.
از چه بماند در این خیمه ی خالی
آن که ز اوضاع گودال خبر داشت

.
گفت : به این نیزه ی خشک و شکسته
تکیه نمی زد عمو یار اگر داشت

.
رفت مبادا بگویند غریب است
یا که بگویند عمو کاش پسر داشت

.
آمد و پیشانی زخمی شه را
از بغل دامن فاطمه برداشت

.
در وسط بهت دلشوره ی زینب
شکر خدا دست ، یعنی که سپر داشت

.

.

.

علی اکبر لطیفیان

.