قوتت همه شب خون جگر بود حسن جان
گریان ز غمت چشم سحر بود حسن جان 

.
از دوست و دشمن به تو پیوسته ستم شد 
مظلومی تو ارث پدر بود حسن جان 

.
مادر که زمین خورد تن پاک تو لرزید 
تنها کمکت اشک بصر بود حسن جان 

.
از طعنه و از زخم زبان های پیاپی 
هر دم به دلت زخم دگر بود حسن جان 

.
شد قلب تو مجروح تر از جسم برادر 
کز او جگرت سوخته تر بود حسن جان 

.
گر ماه حسین بن علی بود محرم 
ماه غم تو ماه صفر بود حسن جان 

.
هر کس به تنش زخم رسد از دم شمشیر 
زخم تو به تن نه ، به جگر بود حسن جان 

.
در کوچه و در مسجد و در خانه مغیره 
پیوسته تو را پیش نظر بود حسن جان 

.
در راه حسین بن علی چار فداییت 
در کرببلا چار پسر بود حسن جان 

.
“میثم ” که سخن از دل سوزان تو می گفت 
شعرش به دل شیعه شرر بود حسن جان

.

.

.

استاد حاج غلامرضا سازگار

.