می آورم به روی لبم السلام را 

***

می آورم به روی لبم السلام را 
آغاز می کنم سخنم با امام را

.

ما عاقبت به خیری مان در پناه توست
از ما مگیر این کرم مستدام را

.

کاری خوش است که تو درستش کنی فقط
نسپار دست خلق خدا این غلام را

.

ما محترم شدیم به لطف نگاه تو 
بی تو نداشتیم همین احترام را

.

آوازه اش تمام جهان را فراگرفت 
هر کس که زد به خاطر تو قید نام را

.

برکت بده برای تو روضه نوشته ام 
ختم به خیر کن تو غم ناتمام را

.

چیزی نگفته ام تو چرا گریه می کنی
من که نگفته ام غم بازار شام را

.

اشک سر بریده ی جدت شدید شد

زینب همین که وارد بزم یزید شد

.

بازار شام که نه روضه ی کابوس مهدی است

حرفی نزن که صحبت ناموس مهدی است 

.

.

.