نمی دونم توی رویاها چی دید 

***

نمی دونم توی رویاها چی دید

نیمه شب با دلهره از خواب پرید

پرسید عمه بابا جونم کجا رفت ؟

طفلکی از ته دل آهی کشید

.

هی می گفت تموم دنیامو دیدم

ماه آسمون شب هامو دیدم

عمه کاشکی حرفمو باور کنی

راس میگم به خدا بابامو دیدم

.

پیش بابام صورتم کبود نبود

رو لباسام اثری از دود نبود

حرفی از سرای روی نیزه و

حرفی از محله ی یهود نبود

.

لشکر غصه واسش کردن کمین

بس که گریه کردن و همه حزین

سر باباشو آوردن دشمنا

جلو پاهاش کوبیدن روی زمین

.

پاشو حرفاتو بزن با پدرت

که دیگه از غصه داری آب میشی

روپوشو‌ بزن کنار خودت ببین

غذا نیس که اینجوری کباب میشی

.

روپوشو کنار زد و باباشو دید

سرخ و خاکستری ، خاکی ؛ کبود

سر حرفو اینطوری وا کرد و گفت

بگذریم از یکی بود یکی نبود …

.

بوی بابامو من از دور می شناسم

حالا هر چی ام که بوی نون بدی

فهمیدم یه شب توی تنور بودی

داری موی سوخته تو نشون میدی ؟

.

دیگه از غارت گوشواره نگم

دیگه از درد گوش پاره نگم

حال و روز ربابو خودت ببین

دیگه از غارت گهواره نگم

.

بعد تو میون شعله ها و دود

گُلای خیمه شدن یاس کبود

میدونی بابا من از چی دلخورم

ما بودیم ، حرمله بود ، عمو نبود

.

شمع عمرم داره سوسو میزنه

منو هی دشمن بدخو میزنه

حرمله خبر داره که سیدم

لگداشو سمت پهلو میزنه

.

صد دفعه جونم رسیده به لبم

بعد تو پایین نیومده تبم

دست به دیوار می گیرم تا پا بشم

همینم مدیون عمه زینبم

.

شبا ضرب سیلی افطار منه

شاهدم این چشای تار منه

گوش اون دختری که زد منو رفت

ببین از رو نیزه ، گوشوار منه ؟

.

هی بهم میگن : آخه تو دختری

کو بابات که اینطوری در به دری ؟

قربون سرت برم ، غصه نخور

رو نی اَم از همه باباها سری

.

اگه دشمنت به ما خارجی گفت

اگه از سیلی رو گونه گل شکفت

اگه پای نیزه ما رو میزنن

فدای سرت ، تو از نیزه نیفت

.

.

.