کیستی ای خنده‌ هایت رحمهٌ للعالمین

***

کیستی ای خنده‌ هایت رحمهٌ للعالمین
گیسوانت لیله القدر سماوات و زمین

.

ای اشارت‌ های ابروهای تو لا ریب فیه
مهربانی‌ های چشمانت هدیً للمتقین

.

ای شب معراج ، سبحان الذی أسرای من
عروه الوثقی‌ ست دامان تو یا حبل المتین

.

ایّها المزّمّل امشب تا سحر بیدار باش
تا طلوع فجر قرآن‌ ها بخوانی با یقین

.

در رکوع کیست آن زیباترین انگشتری
راز بگشا ای نماز اولین و آخرین

.

نخل‌ های سال‌ ها خشکیده خرما می‌ دهند
می‌ نشینی تا کنار این دل چادرنشین

.

.

.

مهدی جهاندار

.