بر نهالی که شکسته ، ثمری نیست ، نگرد

بین بارم عملی که بخری نیست ، نگرد

.

سر به زیر آمده ام تا که بدانی از من

بنده ی عاصی و شرمنده تری نیست ، نگرد

.

تو پیِ اشکی و من چشمه ی خشکیده شدم

در بساطم خبر از چشم تری نیست ، نگرد

.

اهل بیتند خدایان کرم ، طبع مرا

جز سرودن ز کریمان هنری نیست ، نگرد

.

ای که بی حبّ علی ، دور حرم می گردی

طوفِ بی حبّ علی را اثری نیست ، نگرد

.

اگر امروز پی ضامن فردا هستی

جز به دربار خراسان خبری نیست ، نگرد

.

دوست دارم بشوم زائر مشهد ، یا رب

در دلم حاجت و میل دگری نیست ، نگرد

.

کار هر بار رسیده است به کوچه ، دیدیم

آخر روضه به جز خون جگری نیست ، نگرد

.

ای اباصلت … از این کوچه خیالت راحت

خوب شد بین گذر ، رهگذری نیست ، نگرد

.

دور این خانه اگرچه پُر خاک است ولی

هیزمِ شعله ور و میخ دری نیست ، نگرد

.

.

.

محمدجواد شیرازی

.